Evimdeydim fakat evimin içi çok karanlıktı ve evin dumarları simsiyahtı. Sanki içinde yaşadığımız ev harabe gibiydi. Karşıda annem örgü örüyordu ve babam telefondaydı. Hepsi gülüyordu, en uzağımda ise çok değer verdiğim fakat başka şehirde yaşayan dostumdu. İkimiz de ağlıyorduk. Sonra ben mutfağa giderken üzerime 3 kara çarşaflı yüzü şeytani kadın yürüdü. Bir anda kendimi dostumla ağlaşırken gördüm. Kara çarşaflılardan kaçıyordum. Dostum bana beni korumak için buna muhtaç olduğunu söyledi. Hafızasını kaybetmesi ve beni unutması karşılığında rahat bırakacaklardı beni. Burada bitti.