Hz. Muhammed, uyumak üzere yatağa yöneldiğinde: "Yüce Allah'ın ismiyle yaşar ve ölürüm." der, avuçlarını birleştirir ve onlara üflerdi. Avuçlarına İhlas, Felak ve Nas surelerini okur, sonra o avuçlarıyla vücudunun ulaşabildiği yerleri sıvazlardı. Bunu yaparken başından ve yüzlerinden başlar, sonra aşağıya doğru her yerine avuçlarını sürerdi. Sonra, "Ey Allah'ım, kullarını dirilttiğin günün azabından beni koru!" derdi. Aynı şekilde yatağına uzandığında da "Bizi doyuran ve barındıran yüce Allah'a hamd-ü senâlar olsun." derdi. (İmam Müslim'den rivayet edilmiştir)
Yatağa girerken şöyle dua ettiği de rivayet edilmiştir: "Göklerin ve yerin rabbi olan ve büyük arşın sahibi, tohumu ve çekirdeği yaran, Tevrat, İncil ve Kurân'ı indiren yüce Allah'ım! Her şerlinin şerrinden sana sığınırım. Sen, en gizli olansın. Senden daha gizli olan varlık yoktur. Senin varlığını hiçbir akıl ve duydu idrak edemez. Borçlarımı ödememi ağla ve beni fakirlikten zenginliğe eriştir."
Hz. Muhammed, gece uyandığında şöyle dua ederdi: "Senden başka ilah yoktur. Her türlü eksiklikten beri olan yüce Allah'ım. Günahlarımdan dolayı bağışlanma diler, rahmetini isterim. Ey Allah'ım, bilgimi artır. Beni hidayete ulaştırdıktan sonra kalbimi eğriltme. Yüce katından bana rahmet ver. Sen çok verensin." [1][2]
Kaynaklar
[1] Ebû Muhammed Abdülmelik b. Hişâm, "Siretü'n-Nebî", 4. cüz, el-Mektebe et-Ticâriyye el-Kübrâ.
[2] Abdu'l-Hakim el-Afîfî, "Bilimsel ve Dini Açıdan Rüyalar ve Kâbuslar", Rağbet, İstanbul 2011, s.98-101.