deniz kadar ıssız ama dalagsız ve hareketsiz bir suyun ortasındaydım. deniz olduğunu düşündüğüm suyun ortalarında bir oda büyüklüğünde yapıtın üzerindeydim ve yanımdada 3 veya 4 kişi daha vardı. hava garipti
ve vakit gün doğumuna yakın gibiydi gökyüzünün bir tarafı çok karanlık bir tarafıda gün doğmaya yakın gibiydi.
karşıda büyük dağlar vardı ve dağın en doruğunda bir saray gibi birşey vardı, ve sadece o bölüme çok güzel kar yağıyordu. kar taneleri çok uzakta olsa bile gözlerimi alıyordu. İki dağın ortasında ay batıyordu ama dolunaydı, çok büyük ve netti ilk defa böyle yakın olduğunu görünce şaşırdım ve arkamdaki insanlarada merakımdan dolayı bakmalarını istedim. arkama döndüm birbirine bakan insanlara dedim ki; bakın ay batıyor, ama hiç biri bakmadı ve birbirlerinin yüzlerine dikdik bakmaya devam ettiler. bende dedimki bu anı kaçıramam. çünkü çok güzeldi. dağa doğru kafamı tekrar çevirdim ve ne gördüğüme inanamadım dünya batıyordu. okadar ince detayları vardı ki kıtalar, şehirlerin ışıkları, okyanuslar, bulutlar hepsini gördüm çok garip hissettim ve arkamdaki insanlara baktım bakın diye bağırdım onlarda birden bire aynı anda kafalarını yere doğru eğdiler ben izlemeye devam ettim. arkamı tekrar döndüm kimse yoktu sonra dalgası olmayan denizin ilerisinden bir ışık parladı çok güçlüydü gözlerimi göremez hale getirdi ve uyandım