Öncelikle hepinize merhaba arkadaşlar bu gördüğüm rüya hiç unutamadığım ruhsal bir boşlukta iken yaşamış olduğum olayların çerçevesinde sıkıştığım zamana aittir.
Doğmamış kardeşimi kaybettiğim dönemde uyuyamıyordum. Birgün uyuya kaldım. Bir okulun bahçesinde sessiz sessiz otururken nerede olduğumu sorgulayıp etrafı gezmeye başladım. odaların ardı arkası bitmiyordu. etrafta büyük bir sessizlik vardı. kıyamet öncesi sessizlik. sonra en aşşağı kata indim laboratuvar vardı bilimle uğraşmayı sevdiğim için içine girdim karıştırmaya başladım. malzemeleri birleştirerek birşeyler yapmaya çaışıyordum. Ta ki o sesi duyana kadar...
Bir çığlık sesiydi hemen dışarı çıktım ses kesildi hafiften ağlama sesleri kulağımda çınlamaya başladı sesin geldiği yere doğru gittim. çok korkuyordum. sonunda binanın 2. katına geldim kapkaranlık bir koridor vardı önümde sonunu göremediğim. ilerlemeye başladım sesler gittikçe artıyodu kafayı yediğimi düşünüyordum ama yine de o sese doğru gitmekten kendimi alıkoyamıyordum. koştum koşmaya başladım bir tuvalete girdiğimde çığlık attım. tuvalette kafatası kesillmiş bir bebek kafatası olduğunu gördüm heryer siyah kanla dolu ifrit bir koku sarmış. ve laboratuvardayken duyduğum çığlığın kendi sesim olduğunu anladım. tuvaletin büyük camından kafa üstü yere atladım ve tam düşecekken uyandım...