Yemin ederim şu an aynı rüyayı görüp uyandım. Tek fark benimki karanlık hapishane vs gibi bi yerdi. Evden daha büyüktü. Bi daha burdan çıkamıcam diye düşünüp korkuyordum, bi ara kelime-i şehadet bile getirdim. Bi sürü siyah ve beyaz kıyafetliler bana dokunmadan öylece yanımdan geçiyolardı, korkudan başımı kaldırıp yüzlerine bakamadım, kafamı önüme eğip yürüyodum. Neden yürüdüğümü de hatırlamıyorum. Sonra sanki bi ara siyahlılardan birinin yanımda olduğunu hissettim ama Müslüman’dı, hatta erkekti neden diye sormayın çünkü bi şekilde biliyodum. hatta benimle konuşuyodu ne söylediğini hatırlamıyorum ama bana cesaret verecek şeyler söylediğinden, bana destek olmaya çalıştığından adım gibi eminim. Ben de onun yanında korkmadan biraz daha yürüyebildim. Bi de acı çeken beyaz kıyafetli insanlar vardı besmele çekerek ağlıyorlardı, her nasıl bi yerdiyse de ben de dahil bazı insanlar biz ordan kaçmaya çalışıyoduk. Sonunda bi şey oldu ordan koşarak kaçtım ama nasıl hafiflemiştim size anlatamam. Sanki her adım attığımda bulutların üzerinden atlıyodum da ayağım yumuşak bi zemine değiyodu. gökten minik alev topları düşüyodu, geride kalan bazı insanların çığlıklarını hatırlıyorum. bense şehadet getire getire zıplaya zıplaya ordan uzaklaşıyodum. Biraz anlatmaya çalıştım ama ne anlama geliyor bilemedim de..